De telefoon ging en ik kreeg een man aan de lijn die navraag deed naar aanleiding van mijn blog over de Regenboog Uitvaart dat hij op mijn website had gelezen. Een goede vriend van hem had net te horen gekregen dat hij terminaal ziek was en namens diens echtgenoot was hij op zoek naar een uitvaartondernemer die voor deze man een passend afscheid kon organiseren. We maakten een afspraak voor nog diezelfde middag bij het huis van de twee heren. De beller zou er ook bij zijn samen met zijn vriend.
We bespraken met zijn vijven alle wensen en mogelijkheden. In het gesprek kwam onder andere duidelijk naar voren dat de twee goede vrienden van het stel de laatste verzorging graag op zich wilden nemen na het overlijden. Zij waren al meer dan twintig jaar vrienden van elkaar en zowel voor de beide vrienden als voor de terminaal zieke man en zijn echtgenoot was dit van grote betekenis.
Diezelfde middag nog werd alles in grote lijnen vastgelegd en nam ik afscheid van de heren en wenste de zieke meneer sterkte in zijn laatste dagen en een vredig heengaan. De echtgenoot gaf ik bij de deur te kennen dat hij mij dag en nacht mocht bellen. Hij was daar erg blij mee en zei dat het hem veel rust gaf, dat alles nu geregeld was.
Drie dagen later om 8.30 uur s ’morgens ging de telefoon. “Ik wilde u gisterenavond niet meer lastig vallen, maar vannacht is mijn echtgenoot gestorven in het ziekenhuis. Mijn man is overgebracht naar het mortuarium in het ziekenhuis en ik wil graag alles met u regelen voor de uitvaart, hoe nu verder?” sprak hij op rustige toon. Ik condoleerde hem en we maakten een afspraak bij hem thuis dezelfde morgen. Daar aangekomen waren zijn zussen al aanwezig. Toen ik vroeg waar de goede vrienden waren die ik bij het eerdere gesprek gezien had, bleek dat zij na ons vorige gesprek een korte vakantie naar het buitenland gepland hadden. Maar toen de twee heren goed en wel geland waren ging de gezondheid van meneer snel achteruit en na een paar dagen in het ziekenhuis overleed hij toch nog sneller dan zij allen verwacht hadden.
Omdat de vrienden niet aanwezig waren heb ik direct telefonisch contact met hen opgenomen en hun gevraagd wat hun plannen waren. Zij zouden pas 4 dagen later terugvliegen naar Nederland en gaven aan dat ze zoals besproken heel erg graag bij de verzorging van de overledenen wilden assisteren. Daarom werd in overleg met de weduwnaar afgesproken dat de verzorging zou worden uitgesteld tot de dag van hun terugkeer in Nederland. Uiteindelijk werd dit een ontroerend moment en waren ze mij erg dankbaar voor de mogelijkheid om op deze manier persoonlijk afscheid te kunnen nemen van hun goede vriend. Daarnaast kregen ze ook nog gelegenheid om inspraak te hebben in het programma van de uitvaartplechtigheid.
Bij de meeste uitvaarten wordt door uitvaartverzorgers de directe familie op allerlei manieren nauw betrokken bij de uitvaart. De naaste vriendenkring, de “familie die jezelf kiest” of ook wel “derde familie” wordt helaas vaak overgeslagen of vergeten als nabestaanden, terwijl dit juist mensen zijn die voor de overledene veel betekend hebben en daarmee recht hebben op een belangrijke rol tijdens de uitvaartplechtigheid. Het is namelijk niet zo dat het regelen van de uitvaart wettelijk door familie gedaan moet worden, als de overledene bij leven heeft vastgelegd dat dit door vrienden geregeld gaat worden, dan zal ik dit als uitvaartondernemer altijd respecteren.